Dlaczego Agile?

Od kilkunastu lat obserwujemy wykładniczy przyrost informacji, które na co dzień nas otaczają. Podkreśla to Paweł Motyl w książce „Labirynt. Sztuka podejmowania decyzji”: „od zarania dziejów do końca 2003 roku ludzkość wytworzyła łącznie 5 eksabajtów danych (5x1018 bajtów). (...) w 2012 roku owe 5 eksabajtów danych tworzyliśmy… w zaledwie 48 godzin.”. To jeden z wielu przejawów tego, że świat nabrał niesamowitego przyspieszenia. Dzięki dostępności nowych technologii, potrafimy sprawnie przemieszczać się po świecie czy analizować inwestycje przez telefon komórkowy. Wiąże się to jednocześnie z globalną zmiennością. Świat biznesu stał się nieprzewidywalny, a wielu gigantów przegrało, przez zbyt późne dopasowanie modelu biznesowego do nowej rzeczywistości.

Założenia zarządzania projektami zostały zbudowane na bazie przemysłowo-produkcyjnego oraz stabilnego środowiska. Najczęściej stosowanym podejściem jest tzw. Waterfall, czyli metoda kaskadowa. Projekt ma określony budżet, zakres zadań oraz czas, w jakim zostanie zakończony. Na bazie analizy dostępnych zasobów i zależności, tworzony jest harmonogram, który jest planem długofalowym. Niestety bardzo często już po kilku miesiącach, okazuje się, że plan jest nieaktualny, a terminy niemożliwe do osiągnięcia.

Boleśnie przekonywał się o tym sektor technologiczny, w szczególności w zakresie rozwoju produktów IT. Już w 2011 r. dane statystyczne pokazywały, że tylko ok 20% projektów informatycznych zostało zakończonych pełnym sukcesem. Aż 80% funkcjonalności produktów IT dostarczanych użytkownikom, było przez nich używane rzadko lub wcale. Koordynatorzy projektów im bardziej mylili się w swoich założeniach, tym większy nacisk kładli, aby w kolejnych projektach jeszcze dokładniej wszystko przewidzieć. Paradoksalnie, prowadziło to do coraz większych strat, wydanych na nieużyteczne analizy i dokumentację.

Na bazie tych doświadczeń, na światowym rynku IT, coraz intensywniej wybrzmiewał Manifest­ Agile, który zaprzeczył założeniom kaskadowego podejścia. W czterech prostych zdaniach opisuje przewagę zmian oraz ludzkich interakcji, ponad planem i ściśle zdefiniowanym procesem. Pod manifestem Agile, kryje się cały zestaw przekonań, wartości oraz metodyk. Wskazują jak w zwinny sposób prowadzić projekty, a właściwie maksymalizować wartość biznesową tworzonych produktów. Ważnym założeniem w Agile jest umacnianie samoorganizacji, czyli zbudowanie środowiska pracy, w którym eksperckość członków zespołu jest silniejsza od stymulacji kadry menedżerskiej. Samoorganizujące się zespoły pracują w krótkich odcinkach czasu, zwanych sprintami. Każdy sprint kończy się demonstracją zbudowanych funkcjonalności oraz osiągniętych efektów, w celu otrzymania informacji zwrotnej od interesariuszy i zaktualizowania planu dalszych prac.

W książce „Drive” Daniel Pink opisał istotę motywacji wewnętrznej. To właśnie ona sprawia, że miliony ludzi na całym świecie współtworzą Wikipedię, nie otrzymując za to żadnych gratyfikacji. Na tej podstawie Pink wyróżnia trzy najważniejsze czynniki decydujące o jej sile: cel, eksperckość i niezależność. Chcemy znać szerszy kontekst i wiedzieć po co, coś robimy. Uwielbiamy czuć, że robimy to coraz lepiej. Co najważniejsze, chcemy brać odpowiedzialność i decyzyjność za przedsięwzięcia, w których bierzemy udział. Założenia Agile pomagają budować zespoły zgodnie z tym podejściem.